2024 yılının girmesiyle birlikte birden kendimizi yerel seçim değil sanki bir genel seçimin havası içinde bulduk.
Takriben birkaç aydır ülkemizin hemen her tarafında yoğun bir siyasi faaliyet vardı. Deyim yerinde ise kıran kırana bir seçim atmosferi yaşandı. Ancak milyonlarca insan seçim sandığında görevini yaparken birkaç yerde ufak tefek olaylar yaşandı. Onun dışında kayda değer bir gelişme olmadı.
Bu elbette çok sevindirici bir gelişme. Ancak yurt genelinde seçmen katılım oranı yüzde 80 civarında. Ancak kalan yüzde 20'nin en az yüzde 10'u seçim sandığına küsmüş vaziyette.
Hepsinin ayrı ayrı gerekçeleri olmasına rağmen hepsinin birleştiği nokta siyasetten umutlarının yok kaybolmasıydı. Ancak demokrasilerde yurttaşın önüne her zaman sandık konulmaz. Konulduğu zaman da kadrini ve kıymetini bilmek lazım.
Çünkü seçim sandığı kabul edelim veya etmeyelim demokratik hayatın en vazgeçilmez unsurudur. Onun için kırgınlıkları, dargınlıkları bir yana koyup önümüze gelen fırsatı mutlaka değerlendirmek lazım. Yani küsmek var olduğunu kabul ettiğimiz sorunların halli için bir çözüm yolu değil. Tam tersine çözümü zorlaştıran bir tavırdır. Önce bunu kabul etmek durumundayız.
Her yerde olduğu gibi ilimizde de seçim heyecanı aylar öncesinden bugüne kadar sürüp geldi. Çok şükür kayda değer tatsız hiçbir olaya tanık olmadık.
Gösterilen bu olgunluk her türlü takdirin üstünde. Pazar günü seçim sonuçlandıktan sonra bile hiçbir aşırılığa şahit olmadık. Elbette kazanan taraf biraz sevgi gösterisi yaptı. Hepsi bu kadar. Biraz da gürültü vardı. Ama bunları olağan karşılamak lazım. Çünkü her partinin adayı ve taraftarları bizim kendi insanımızdır. Arada husumete ve hele hele düşmanlığa asla geçit verilmemeli. Çünkü seçime katılan hemen herkes seçmenden bir talepte bulunmakta ve kendisinin daha haklı ve doğru yolda olduğu iddiasını ileri sürmektedir.
Bunları doğru ve yerinde bulmak veya bulmamak bizim kendi bileceğimiz iştir. Ama kin ve husumete asla geçit verilmemeli. Seçim geride kaldı. Artık yan yana gelmek, yüz yüze gelmek zamanıdır. Şimdi hedefte Türkiye'nin birliği, sosyal ve ekonomik gelişmeleri, medeniyet yolunda ve mesafeler kat etme gibi taleplerimiz olmalı. Çünkü bu ülke hepimizin. Çünkü taşıdığımız nüfus cüzdanları bu ülkede her birimiz için tapu niteliğindedir. Hiçbir kimseninki bir diğerinden daha kıymetli değildir. Yani yurttaşlıkta eşitiz. İmkanların bölüşülmesinde eşitiz.
