Etrafta bangır bangır siyaset yapanlar, atıp tutanlar, bitmeyen tartışmalar, gereksiz savunmalar, acımasız saldırıların ortasından geçen zavallı günümde, yanımda anlat diyen dostlarım, dinlendiklerim yani, tutun elimden diye bağırmadan duyanlarım ve kör bir günü akşama ulaştıran şükür ki ezan sesi de var.
Ne oldu, nerden hatırladım şimdi Gözâ Kayalığını, sahi kaç yaşındaydım, sekiz mi dokuz mu? Henüz sakalları beyazlamamıştı kilim desenli kasket giyen adamın ve anlatıyordu. Ayaklarımızın altında kalan uçurumun ilerisindeki köy, minik tarlalar, insanlar, evler, davar sürüleri, aylardan ağustos, gölgeleniyorduk. Haydi dedi, haydi artık kızılcık toplamaya, mola bitti... Mola bitmişti ama zihnimdeki hikayesi siyah sakallı adamın devam ediyordu. "Kanlı Çınar"ın hikayesi, kafası kesilmesine rağmen bir türlü ölmeyen yağız delikanĺı, hani şu gözümün gördüğü hiç bir şeyden korkmam diyen Hz. Hamza tabiatlı...
Yollar mı yordu beni, ben mi yolları bitirdim bugün, her durakta siyaset, kulaklarımı acıtan artık. Her gün biraz daha ayrışan insanlar. Anlatsam işi düşünce arayıp soran tehlikeli tiplerden dert yanardım ihtimal...
Anlat dedi birisi dinlenecektim, anlatsam anlamayacaktı, ama iyi niyetinden öpülesi bir kadındı. Aklımda Kanlı Çınar, sekiz ya da dokuz yaşındayım ben, Gözâ Kayalıklarından köyümü seyrediyorum, babam hadi diyor uzat elini, kızılcık toplayacağız daha...
Her yerde gürültü, her yerde kalabalık, en tenha yer arka merdivenleri okulun medine fukaraları gibi oturmuşuz, hijyen paçalarımızdan akıyor.
Anlat diyor birisi ısrarla, elimi uzatsam belki çıkacağım zihnimden, uzatamıyorum, çünkü babamla kızılcık toplayacağız biz daha, kelimeler hatıralarıma küçük geliyor,anlatamıyorum...
ÖĞRETMEN YAZAR HABİBE POYRAZ GÜNDÜZ
