Yaz, Niğde’nin yamaçlarına güneş gibi inerken; sokaklarda motorlar vızıldamaya, tarlalarda traktörler homurdanmaya başlar. Her biri bir telaşın, bir emeğin sembolüdür. Ancak bu mevsimin görünmeyen bir gerçeği vardır: Artan trafik kazaları.
TÜİK verilerine göre geçtiğimiz yıl Niğde’de 1.418 ölümlü ve yaralanmalı trafik kazası meydana gelmiş. Bu sayı sadece bir istatistik değil; ardında parçalanmış hayaller, kapanmamış yaralar, yetim kalmış çocuklar, annesiz babasız sofralar var. Ve şimdi yaz geldi, bu rakamın artmasından endişe duyuluyor.
Motosikletlerin çoğaldığı, gençlerin hız tutkusu ile sokaklara aktığı günlerdeyiz. Koruyucu ekipman takmadan yola çıkan her genç, belki de bir kaza haberinin öznesi olacak farkında değil. Traktörlerle tarlalara koşan çiftçilerimiz, reflektörsüz, farı yanmayan araçlarla yollarda ilerlerken hem kendi hayatlarını hem de başkalarının hayatını riske atıyorlar. Bu umursamazlık değil mi bir cinayete davetiye çıkarmak?
Trafik, sandığımızdan daha ciddi bir meseledir. Direksiyon başına geçen her birey bir başkasının canını da sorumluluğuna alır. Trafikte yapılacak bir hata, sadece bir saniye sürebilir ama bir ömür boyu sürecek acılara yol açabilir.
Bir anlık dikkatsizlik, bir ömrün pişmanlığına dönüşmesin. Sevdiklerimiz trafik canavarına kurban gitmesin. Çocuklarımızın gözlerinde korku, yaşlılarımızın ellerinde ağıt olmasın.
Çünkü trafik, ölümle yaşam arasındaki en ince çizgidir. O çizgide yürürken hep birlikte dikkatli, sorumlu ve saygılı olmalıyız.
Yollar sadece araçlara değil, vicdanlara da açık olmalı.
Unutmayalım: “Evimize varmak, acele etmekten daha değerlidir.”
Niğde’mize, insanımıza yakışan da budur. Kurallara uyalım. Hayata saygı gösterelim.
